καταστηλιτεύω

καταστηλιτεύω (AM)

(επιτ. τ. τού στηλιτεύω*) μσν. κατηγορώ, κατακρίνω με δριμύτητα, στηλιτεύω έντονα

αρχ.

1. αναγράφω το όνομα κάποιου σε στήλη ή σε άλλο ψηλό και δημόσιο μέρος για στιγματισμό, επιφέρω ατιμία ή δυσφημία σε κάποιον, τόν στιγματίζω

2. φρ. «κατεστηλιτευμένος καὶ ἐστηλοκοπημένος» — ο στιγματισμένος, αυτός που φέρει στίγματα καυτηριασμού, στιγματίας κακοποιός ή δούλος (Πολυδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + στηλιτεύω «κατηγορώ, ελεεινολογώ»].